หลายคนมองว่า พี่น้องผู้ชายมักจะต้องคอยเป็นคู่ขัดคู่กัดกันมากกว่าจะปรองดอง แต่กับ “จุ๊บ - ธีรวงศ์ วัฒนาจารุพงศ์” และ “เจน - ณัชรพงศ์ วัฒนาจารุพงศ์” พี่น้องนักดนตรีอารมณ์ขัน บอกกับเราว่าทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันแรงๆ เลยสักครั้ง มีแต่จะรักและเป็นห่วงกันมากขึ้นทุกวัน

อายุห่างกันกี่ปี?

เจน : ห่างกัน 7 ปีครับ พี่จุ๊บเกิด พ.ศ. 2531 ผม 38

จุ๊บ : ห๊ะ! อายุ 38 หรอ?!

เจน : ครับ แฮ่! ไม่ใช่สิ เกิดปี 2538 ครับ พี่จุ๊บเป็นพี่คนโต ผมเป็นลูกคนที่สาม

เห็นมั้ย แค่เปิดคำถามแรกความฮาก็มาแล้ว

ตอนเด็กๆ เป็นยังไงกันบ้าง?

จุ๊บ : เจนเนี่ยผมเลี้ยงมากับมือ ก็รักกันดีครับ ถ้าทะเลาะกันจะเป็นตามประสาเด็กๆ

เจน : เราไม่เคยทะเลาะกันแรงๆ สักครั้งเลย

วีรกรรมที่จำได้ไม่ลืม

เจน : เล่นเตะฟุตบอลในบ้านครับ

จุ๊บ : คือเอาลูกเทนนิสมาเตะแทนลูกฟุตบอล เล่นแบบฟุตบอลโกหนู...

เจน : แล้วก็ทำกระจกแตก (หัวเราะ) จำได้เลยตอนนั้นวิ่งหนีพ่อกันให้วุ่น

อายุห่างกันเยอะ แต่ทำไมดูไม่มีปัญหาเรื่องช่องว่างระหว่างวัยเลย

จุ๊บ : บ้านเราจะเป็นบ้านที่พี่น้องรักกัน เจอกันก็กอด หอมแก้มกันทุกคน ตั้งแต่คนโตยันคนเล็ก ทุกวันนี้ผมกับเจนก็ยังกอดหอมกันอยู่ เพราะผมเลี้ยงมากับมือ (หัวเราะ) ด้วยความที่เป็นพี่คนโตผมก็จะได้ช่วยแม่เลี้ยงน้อง เลี้ยงทุกคน น้องๆ ก็จะเชื่อฟัง พี่น้อง 5 คนก็กอดหอมกันหมด ค่อนข้างต่างจากบ้านอื่นๆ (หัวเราะ)

เริ่มเล่นดนตรีเมื่อ...

จุ๊บ : ผมเริ่มเล่นดนตรีครั้งแรกตอน 9 ขวบครับ เริ่มจากเป่าขลุ่ยก่อน แล้วก็มาเริ่มเล่นกีต้าร์ตอน ป.6

เจน : ตอนประถมจะเห็นพี่จุ๊บเล่นดนตรีมาตลอด ตอนนั้นผมเล่นกีฬา เป็นนักกีฬา พอมีโอกาสได้ไปดูพี่จุ๊บซ้อมดนตรี ตอน ม.3 ก็เลยอยากเล่นดนตรีและเริ่มหัดเล่นจริงจังตั้งแต่ตอนนั้น

เจนรู้สึกยังไงที่ได้เข้ามาเป็นหนึ่งใน The Rube

เจน : ตกใจและก็ดีใจ (หัวเราะ) เพราะเราเองก็เป็นเด็กคนนึงที่ไม่ได้เก่งมาก แต่ถูกพี่ๆ เลือกมา แล้วตอนนั้นยังเรียนอยู่ด้วย ตอนนั้นอายุ... (หยุดคิด)

จุ๊บ : สองขวบ!

เจน : เห้ย! (หัวเราะ) 21 ปี ครับ เมื่อปีที่แล้ว กดดันและกลัวมาก เพราะไม่ได้มีประสบการณ์ทางด้านนี้เลย

ความเป็นพี่น้องทำให้มีปัญหาการทำงานบ้างไหม?

จุ๊บ : เราจะชัดเจนเลยว่า เวลาทำงานคือทำงาน ความเป็นพี่น้องก็คือความเป็นพี่น้อง จะเรียกว่าเป็นปัญหาก็ไม่ใช่ เรากับเพื่อนๆ ในวงเข้าใจ เขาเป็นน้องเล็กเราก็ต้องให้เวลาเขาพัฒนาตัวเอง แล้วเจนก็พัฒนาตัวเองได้ดีขึ้นเรื่อยๆ การทำงานก็ราบรื่นขึ้นเรื่อยๆ เราต้องใจเย็น ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป ถ้าใจร้อนนี่ยากกว่าเดิมแน่นอน (หัวเราะ)

เจน : เราก็ต้องพัฒนาเพื่อที่จะตามพี่ๆ ให้ทัน อะไรที่มันไม่ทันหรือไม่ได้จริงๆ เราก็ต้องบอก พี่ๆ จะได้ช่วย การทำงานมันก็จะง่ายขึ้น ไม่เสียเวลา

พี่จุ๊บให้คำแนะนำอะไรบ้าง

เจน : โอ้โห! เยอะเลย เยอะมาก พี่จุ๊บกับพี่ๆ ในวงช่วยตลอด เหมือนเราค่อยๆ เดินขึ้นบันไดไปทีละก้าว เพราะเส้นทางนี้ที่สุดแล้วมันไม่มีจุดหมายปลายทางที่สิ้นสุด มีแต่เราจะต้องเดินไปเรื่อยๆ แล้วปัญหามันก็จะเข้ามาเรื่อยๆ เราต้องเก็บเอาปัญหาทุกๆ อย่างมาเป็นประสบการณ์ เพื่อที่เราจะเอาไปพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ

พี่ชายเคยดุน้องบ้างไหม?

จุ๊บ : โอ้ย บ่อย! (หัวเราะ) แต่พอเสร็จจากงานเราก็คุยกันปกติ คนอื่นอาจจะมองว่าเราดุน้องเกินไป แต่จริงๆ แล้วเรากับน้องรักกันดี ส่วนมากจะดุเรื่องงาน แต่หลังๆ ไม่ได้ดุละ เจนเขาเก่งขึ้น เขาก็เริ่มรู้แล้วว่าต้องทำอะไรยังไง

เจน : เรื่องของการทำงานทุกๆ อย่าง พี่จุ๊บจะคอยบอกหมด ทั้งดนตรี วินัย จะเรียกว่าดุก็ไม่เชิง เรียกว่าให้คำแนะนำดีกว่าครับ

จุ๊บ : ดุเพราะอยากให้น้องเก่งแหละ (ยิ้ม)

เป็นนักดนตรีกันทั้งคู่ พ่อแม่รู้สึกยังไงบ้าง

เจน : ต้องให้พี่จุ๊บเล่า เพราะเริ่มมาจากพี่จุ๊บ (หัวเราะ)

จุ๊บ : เป็นเราที่บุกเบิกเริ่มเล่นดนตรีก่อน พ่อเขาอยากให้เรารับราชการเหมือนเขา แต่เราฉีกแนว หนีพ่อมาเล่นดนตรี (หัวเราะ) ตั้งแต่ ม.1 ยัน ม.6 จะโดนดุ โดนบ่นบ่อยๆ เจนก็เห็นมาตลอดตอนเขาเด็กๆ แต่พอจะเข้ามหาลัยพ่อเขาก็ปล่อยละ เพราะว่าเราหาเงินเองได้แล้ว

    ตอนนั้นพ่อโหดมาก แต่เรารู้นะว่าเขาอยากให้เราได้ดี มันก็ถือว่าเป็นบททดสอบเราด้วย ถ้าไม่อดทนก็อาจจะเสียผู้เสียคนได้เลย เราเลยยึดมั่นในทางดนตรีมาตลอด เพราะเราจะทำให้พ่อเห็นว่าดนตรีจะพาเราไปในทางที่ดี

เจน : พอมาถึงรุ่นผมพ่อก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้ว แต่ตอนที่เห็นพี่จุ๊บโดนดุก็มีแอบๆ กลัวบ้าง รู้สึกไม่ดีที่พี่เราโดนดุ แล้วตอนนั้นก็ยังเด็กมากด้วยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร

มีพี่น้องคนอื่นเล่นดนตรีอีกไหม?

เจน : ตอนนี้ยังไม่มีครับ คนเล็กนี่พอมีแวว แต่ก็ต้องรอดูไปก่อน ไอ้ตัวเล็กอยู่ ป.4 เอง (หัวเราะ)

จุ๊บ : รอให้น้องฉายแววมาเองดีกว่า เราไม่อยากจะไปบังคับเขา ถ้าเขาชอบเราก็คอยสนับสนุน เหมือนตอนที่เจนเรียนมัธยม ผมก็เรียนมหาลัยและเริ่มทำงาน ก็ส่งเงินค่าเทอมให้เจน พอเจนได้เข้ามาทำงาน เราก็สบายใจขึ้น เพราะว่าเจนก็ส่งน้องๆ ช่วยกัน คอยดูแลและสนับสนุนกัน (ยิ้ม)